Gecombineerde vergunning: de sociale partners spreken zich positief uit over een centraal elektronisch platform voor de werkgevers en buitenlandse werknemers
In het kader van de coördinatie die structureel bestaat tussen de federale en regionale overlegraden hebben de sociale partners zich samen gebogen over de problematiek van de gecombineerde vergunning (de zogeheten “single permit”). Bij de omzetting van Richtlijn 2011/98/EU wijzigde vanaf 1 januari 2019 immers de procedure voor het verkrijgen van een arbeidsvergunning en arbeidskaart voor een tewerkstelling langer dan 90 dagen. Er geldt nu één aanvraagprocedure die leidt tot een gecombineerde titel, die zowel een verblijfs- als een arbeidsvergunning omvat.
In hun gemeenschappelijk advies gaan de op de verschillende bestuursniveaus vertegenwoordigde sociale partners uit van de vaststelling dat de tijd voor de aflevering van de arbeidsvergunningen voor personen uit visumvrijgestelde landen behoorlijk langer is sinds de omzetting van de richtlijn betreffende de gecombineerde vergunning en de invoering van de nieuwe procedure. In een steeds krapper wordende arbeidsmarkt lopen Belgische ondernemingen toptalent mis.
Om de doorlooptijd van de nieuwe aanvraagprocedure, waarin verschillende overheden moeten
tussenkomen, sterk te verminderen, zien de sociale partners een onmisbare hefboom: het digitaliseren van de procedure in een gemeenschappelijk elektronisch platform, zoals voorzien in artikel 40 van het Samenwerkingsakkoord van 2 februari 2018. In het advies wordt dieper ingegaan op de functies die dat elektronisch platform zou moeten hebben, dat ook gekoppeld zou moeten worden aan de bestaande Limosa-databank.
Tot slot vragen de sociale partners in hun advies dat zo snel mogelijk het nodige budget wordt vrijgemaakt om dit platform op korte termijn operationeel te krijgen. Daarbij onderstrepen de sociale partners het belang van één elektronisch platform waarop de federale overheid en alle gewesten zijn aangesloten.
Bron: NAR – Persbericht, 17 december 2019
Lees de tekst van het NAR – advies nr. 2151 van 17 december 2019
